W tym roku Mistrzostwa Polski Iaido oraz Mistrzostwa Polski Jodo po raz pierwszy w historii obu tych imprez połączono w jedną. Przez cztery dni między 15 a 18 maja w hali OSiRu w Zawierciu ponad 80 osób z całej Polski, a także Czech, Słowacji i Finlandii razem trenowało, zmagało się podczas zawodów, pracowało nad poprawieniem swojej techniki, ale wydaje się, że przede wszystkim świetnie spędzało czas. 

 

Podczas 8OMPIiJ gościliśmy wielu wspaniałych nauczycieli, którzy swoją wiedzą, czujnym na błędy okiem i znacznym poczuciem humoru starali się pomóc wszystkim podczas seminarium przed zawodami, a w trakcie samych zawodów obiektywnie i krytycznie oceniać nasze umiejętności.

 

W tym roku Mistrzostwa uświetnili swoją obecnością:

Jock Hopson, 7 Dan Iaido Kyoshi, 7 Dan Jodo Renshi, GB
Krzysztof Górnicki, 6 Dan Iaido Renshi, PL
Andy Watson, 6 Dan Iaido Renshi, 6 Dan Jodo, GB
Henry Schubert, 6 Dan Iaido, 5 Dan Jodo, DE
Maciej Aleksandrowicz, 5 Dan Iaido, PL
Adam Kitkowski, 5 Dan Iaido, 4 Dan Jodo, PL
Tomáš Kyncl, 5 Dan Iaido, CZ

 

To ciekawe, ale mimo, iż mogło by się wydawać, że na imprezie rangi Mistrzostw Polski pojawi się choć cień rywalizacji, wszystko odbyło się w przyjaznej, wręcz rodzinnej atmosferze. Walka odbywała się tylko i wyłącznie na shiaijo. Częstym obrazkiem podczas Mistrzostw Jodo, częściowo ze względu na harmonogram walk i ilość osób w poszczególnych kategoriach, była szybka zmiana broni po danej walce, gdzie w następnej osoba, która w poprzedniej dawała z siebie wszystko dzierżąc jo w rękach, dobywała tachi i robiła co w jej mocy, żeby jej przeciwnik z poprzedniej walki teraz pokazał się w jak najlepszym świetle. Oczywiście, to jak każdy zawodnik się zaprezentował podczas Mistrzostw wpływa także na to, czy wypracuje sobie miejsce w Kadrze Narodowej, czy nie. A to już poważna sprawa i stawka, o którą warto powalczyć. Ale myślę, że wszystkim przyświecał jeden cel - pokazać jak najlepsze Iaido / Jodo, a przy okazji świetnie się bawić. W końcu co ma być to będzie, na to jak nam pójdzie podczas walki składa się mnóstwo czynników. Dyspozycja w danej chwili, zmęczenie, chęć wcielenia do swoich technik elementów, o których usłyszało się podczas seminarium przed zawodami, ale przede wszystkim bagaż doświadczeń z całego roku treningów, który poprzedził Mistrzostwa. Jeśli dodać do tego stres pojawiający się po wejściu na shiaijo, oczekiwania innych i nas samych wobec siebie, czy chęć obrony tytułu z poprzedniego roku - okazuje się, że niczego nie można być pewnym.

 

Dla każdej osoby, która brała udział w 8OMPIiJ, te cztery dni były nieco inne. Każdy wyniósł z nich sporo swoich przemyśleń, zebrał ciekawe doświadczenia, poznał nowych ludzi, spędził mnóstwo czasu z dobrymi znajomymi. Mistrzostwa pozwalają także na jedną ważną rzecz - umożliwiają nam w jakimś sensie podsumowanie roku treningów, zweryfikowanie tego, czy udało się osiągnąć założone cele, ile udało nam się zrobić, a ile jeszcze przed nami. Kilka dni po Mistrzostwach, gdy radość zwycięzców i smutek pokonanych przemija, przychodzi czas na realizację planu na następny rok. Bo za rok znowu spotkamy się gdzieś w Polsce, znowu spotkamy się w shiaijo, a za rok, może być zupełnie inaczej.