Shiai - pojedynek sportowy
Zawody sportowe w kendo obejmują walki prowadzone wyłącznie przy użyciu mieczy bambusowych shinai. Celem walki jest trafienie przeciwnika w jedno z miejsc przewidzianych regulaminem. Obszarami ataku dozwolonymi w kendo są chronione strefy ciała. Nazwy punktowanych trafień związane są z nazwami tych stref:
- men-uchi - cięcie w środek głowy oraz w prawą i lewą skroń
- do-uchi - cięcie w prawy lub lewy bok napierśnika
- kote-uchi - cięcie w prawe przedramię; w lewe - tylko w szczególnych przypadkach
- tsuki - pchnięcie w tsuki-dare, czyli w osłonę gardła
- punkty ataku - datotsu-bui
Kryteria wymagane do zaliczenia trafienia jako yuko-datotsu i przyznanie zawodnikowi punktu ippon są określone przez regulamin; każde trafienie jest dokładnie oceniane przez zespół złożony z trzech sędziów pola walki, a o przyznaniu punktu ippon decyduje spełnienie tych kryteriów. W szczególnych przypadkach punkt wcześniej zaliczony zawodnikowi może zostać odwołany: torikeshi. Nie przyznawane są punkty w sytuacji, gdy obydwaj zawodnicy zadają trafienia jednocześnie (ai-uchi), nawet jeśli są one poprawne pod każdym innym względem. Zawodnikowi można przyznać punkt na skutek popełnienia przez jego przeciwnika dwóch przewinień - hansoku. Szczegółowe przepisy odnośnie wymogów stawianych zawodnikom oraz sposób ich oceny przez sędziów shinpan są opisane szczegółowo w "Regulaminie zawodów kendo oraz zasad sędziowania".
Walki turniejowe w kendo są rozgrywane najczęściej systemem sanbon-shobu, rzadziej ippon-shobu. Na walkę przewidziane jest pięć minut, lecz może się ona zakończyć przed upływem tego czasu, jeśli jeden z zawodników uzyska dwa punkty. W przypadku remisu (hikiwake), o ile regulamin zawodów przewiduje dogrywkę encho, przedłużona walka kończy się w momencie uzyskania pierwszego punktu. W przypadkach szczególnych wynik walki może być orzeczony na podstawie decyzji składu sędziowskiego, poprzez tzw. hantei-gachi.
Walki są rozgrywane w hali, w polu o kształcie kwadratu lub prostokąta o boku od dziewięciu do jedenastu metrów. Podłożem dla walczących zawodników jest parkiet lub plansza z materiału syntetycznego. W kendo nie stosuje się podziału na kategorie wagowe. Czasami zawodnicy są dzieleni według kategorii wiekowych i płci lub według posiadanych stopni kendo. Istnieje odmiana kendo zwana nito-ryu, w której obu lub jeden z zawodników używa równocześnie dwóch mieczy: daito i shoto. W kendo (w odróżnieniu np. od karate) nie rozgrywa się konkurencji w zakresie kata. Ich znajomość i stopień opanowania są natomiast oceniane podczas egzaminów na stopnie kyu i dan.
Stopnie kendo
System nadawania stopni w kendo przewiduje zdawanie egzaminów przed komisją złożoną z ekspertów kendo.
- Stopnie uczniowskie kyu (od 10 do 6). Im niższa cyfra tym wyższy stopień). Nadawane są przez komisję złożoną z co najmniej trzech posiadaczy stopnia 1 dan. Zakres wymagań wobec egzaminowanych i kryteria oceny ich umiejętności są ustalane lokalnie.
- Stopnie uczniowskie kyu (od 5 do 1). Wymagana jest znajomość podstaw kendo, wybranych form kata, umiejętności prawidłowego zachowania się podczas ćwiczeń i w walce. Komisja egzaminacyjna, delegowana przez krajową organizację kendo, składa się z 3 posiadaczy co najmniej stopnia 3 dan.
- Stopnie mistrzowskie dan (od 1 do 7). Im wyższa cyfra tym wyższy stopień). Ich nadanie wymaga uznania umiejętności przez komisję złożoną z ekspertów kendo. Oceniana jest poprawność wykonania elementów technicznych, technika i taktyka walki, znajomość i odpowiednia dla danego poziomu poprawność wykonania form kata. Egzamin zawiera test pisemny. Kryterium wiekowym dopuszczenia do egzaminu na 1 dan jest ukończone 14 lat.
- Stopnie mistrzowskie 8 dan. Są to stopnie trenerskie. Wymagana jest biegła znajomość teorii i praktyki kendo, oceniany zostaje dorobek szkoleniowy i pedagogiczny, znajomość historycznego rozwoju szermierki kendo, rozumienie istoty różnic pomiędzy różnymi szkołami i stylami, itp.
- Stopnie 9 - 10 dan. Są stopniami honorowymi, nadawanymi za wybitne zasługi dla rozwoju kendo. Od 2000 roku ZNKR (Wszechjapońska Federacja Kendo) wstrzymała nadawanie stopni powyżej 8 dan.
Stopnie w kendo podlegają centralnej rejestracji w Międzynarodowej i Europejskiej Federacji Kendo. Egzaminy są odpłatne. Wysokość opłat egzaminacyjnych ustalana jest we właściwym czasie przez krajową organizację kendo, na podstawie przepisów Międzynarodowej i Europejskiej Federacji Kendo. Oprócz stopni dan i kyu nadawane są również rangi instruktorom kendo. Wyróżnia się ich 3 poziomy: renshi, kyoshi i hanshi.